Blote benen

Door: Jacqueline Jongen Servais

Seizoenen wisselen de wacht
het een na het andere volgt
de mens en natuur
En ik? Ik wacht

totdat het weer
mooier is het tere groen
in zonneschijn
pronkt en praalt

de zon aan de achterkant
grijze luchten zijn verdreven
door winterstormen
die wolken samenspanden

zo rent het leven
aan ieder voorbij
ik vraag me af
waar blijft de tijd

alweer een lente op komst
met sappig groen blad
waar is de vorige gebleven
sneller en sneller

door de seizoenen rennen

ik neem amper tijd om op te
merken dat het zo snel gaat
alweer een cirkel die bijna sluit
zomer, blote benen

stralend humeur
het leven is waard
om gezien te worden.