Door: Marian de Wit
Hij is elke maandag present, al lang voordat de anderen er zijn.
Rustig heeft hij zijn vaste plekje aan de hoektafel ingenomen en speelt hij zijn eigen repertoire.
Dan komen de anderen binnendruppelen voor de muziekochtend in het zorgcentrum.
Enkele ouderen worden in een rolstoel gebracht en anderen komen met de rollator of stok.
Op deze ochtend worden ze met Oudhollandse zang begeleid door 2 pianisten en een zangeres.
Als iedereen de juiste pagina heeft gevonden en dat duurt meestal even, omdat er ouderen zijn die daar moeite mee hebben, wordt er uit volle borst meegezongen.
De mondharmonica speler is heel muzikaal en speelt alle liedjes feilloos mee.
Hij weet een behoorlijk volume uit zijn instrument te halen en dat wordt niet door iedereen in dank afgenomen.
Er zijn klachten gekomen.
Wij willen zijn plezier niet ontnemen.
We weten niet goed hoe we dit gaan aanpakken.
We kunnen hem vragen zachter te spelen of alleen bij bepaalde liedjes.
De ene pianist stoort zijn spel niet, de andere wordt er wel enigszins door afgeleid.
We laten het er bij.
Totdat Joris komt.
Hij zit al een uur voordat de zangochtend begint met zijn accordeon achter de standaard.
Hij speelt de sterren van de hemel.
Er wordt aan alle kanten gemopperd.
Mensen zijn moeilijk tevreden te krijgen.
Voor de volgende keer staat er een bagpiper op het programma.
En voor de volgende week misschien wel een carillonspeler, alleen: waar halen we zo gauw een carillon vandaan?
